De Achimenes, ook wel Weduwetraan genoemd, is herkomstig uit Midden-Amerika, het Caribisch gebied en Zuid-Amerika. De Achimenes wordt voornamelijk gebruikt als kasplant, kamerplant of als tuin- en terrasplant. Hij is onderhoudsvriendelijk en groeit snel. Geef de plant meer water tijdens de bloei. Na de bloei stoppen met bewateren, maar laat niet uitdrogen. De bloeiperiode is van juni – oktober. Elke bloem bloeit 2-3 dagen, maar nieuwe knoppen ontwikkelen en openen zich snel.

De Agapanthus komt van oorsprong uit Zuid-Afrika. Ze wordt ook wel de ‘bloem der liefde’ genoemd. Ze gedijt goed in grote potten op terras of balkon, maar in het voorjaar kan ze ook in de volle grond worden geplant. Let erop dat je de plant niet te nat laat, de aarde mag gerust eens uitdrogen. De bloeiperiode is van juli – september. Na 4 jaar moet de plant verjongen door deze te scheuren

Alcea, ook wel Stokroos, is een vaste plant die bloeit van juli tot ver in het najaar. Deze zomerbloeier kan wel 3 meter hoog worden. Na 2 jaar is ze uitgebloeid, maar door de zaden kan de plant zich voortplanten. De stokroos zal het in veel omstandigheden goed doen, zolang ze maar voldoende vocht, beschutting en zonlicht krijgt.

De Alchemilla is een veelgebruikte kamerplant. Ze wordt ook wel Fraaie Vrouwenmantel genoemd. De bloeitijd is van mei – augustus. Ze gedijt op zowel zonnige als schaduwrijke plaatsen, maar de bloei zal in de schaduw minder uitbundig zijn. De Alchemilla wordt ongeveer 30-40cm hoog. Wanneer je na de bloei de uitgebloeide bloemen en bladeren afknipt, zal later in het jaar hoogstwaarschijnlijk een tweede bloei optreden.

De Allium komt oorspronkelijk uit het Noordelijke halfrond, Azië en het Midden-Oosten. Ze wordt ook wel ‘sierui’ genoemd. De bloemen bloeien van 20 tot wel 150cm op een enkele steel. Het merendeel van de alliums zijn meerjarige bollen en ze kunnen na de bloei dan ook jarenlang blijven staan. De bloemen variëren in grootte en vorm. Ze bestaan uit een cluster van hangende bellen/bollen waarbij elke bloem bestaat uit tientallen kleine bloemen.

Alstroemeria is een sierlijke plant met laagblijvend blad en lelieachtige bloemen. Ze behoort tot de amaryllisachtigen. De bloembol komt oorspronkelijk uit het Andesgebergte en heet ook wel de Incalelie. Ze hebben 6-8 bloemen per steel. Als snijbloem is het een bloem waar je lang plezier van kunt hebben. Als potplant worden ze compacter en hebben ze kortere stelen. De bloeiperiode is van juni-juli. Plant de bollen in het voorjaar, in goed gedraineerde grond. Pas op voor uitdroging. Hoe meer zonlicht, hoe meer bloemen.

Wordt ook wel Crinodonna genoemd en is een kruising van Amaryllis belladonna en Crinium Moorei. De bloeiwijze is die van een Amaryllis. Ze is winterhard, maar heeft wel bescherming tegen de vorst nodig. Plant 3 bollen bij elkaar in een pot of plant groepjes van 3-5 bollen in de tuin. De bloeiperiode is van juni – september.

De Amarine behoort tot de amaryllis familie. Ze wordt zo’n 60-70cm hoog. Het verdelingstraject is lang, pas na 3-4 jaar na planten geven de bollen bloemen. Ook is de bloei laat, gedurende de maanden september, oktober en november. De Amarine staat graag in de zon, dan komen ze ook het mooist tot hun recht. Plant de bollen in april, niet te diep en met de neus boven de grond. Ze bloeien dan het zelfde najaar nog.

Van oorsprong komt de Amaryllis uit Oost-Brazilië. In het verleden maakte ze deel uit van het Amaryllis geslacht. Echter wordt ze ten onrechte nog altijd Amaryllis genoemd, maar is de correcte benaming eigenlijk Hippeastrum. De steel is hol en kan 60cm lang worden en krijgt, afhankelijk van het soort, 2 tot 15 bloemen aan de top. Ze is gevoelig voor vorst en wordt daarom voornamelijk als kamerplant gekweekt. De bol kan zowel in een pot als op water, als droge bol, in de wax en in de tuin. Ze bloeit bij een temperatuur tussen de 15 en 25 graden. Bij hogere temperaturen stopt de bloei en bij lagere temperaturen komt de bloei niet op gang.

Oorspronkelijk komt deze plant uit de oude tropen van Afrika en Azië. Ze heeft meerdere benamingen, namelijk: Voodoolelie, Duivelstong en Penisplant. De knol varieert in grootte van een knikker tot giganten van zo’n 120 kilo. De bloem bloeit enkele dagen, hierna verschijnt het blad. De meeste soorten ruiken zeer onaangenaam. Plant de knollen in het voorjaar in rijke, vochtige grond in de schaduw. De bloeiperiode is maart – juni en de hoogte varieert tussen de 40cm en 7m.

Er zijn ongeveer 120 soorten. De meeste hebben knollen, sommigen een wortelstok. Velen bloeien in het voorjaar, maar de vaste plant Anemoon bloeit in het najaar. Van oorsprong komt deze plant uit Zuid-Europa en Azië en wordt ook wel Windbloem genoemd. Anemonen groeien het best in losse humusrijke grond, in halfschaduw tot zonnig. Plant ze in oktober en laat ze een nachtje weken voordat je ze gaat planten, zodat de wortelgroei beter op gang komt. Plant ze ca. 8cm diep, 10cm van elkaar. De hoogte is ongeveer 20cm.

Ook wel Klaproos anemoon genoemd, komt van nature uit het Middellandse Zeegebied. Boven de groene bladkraag komen 6-8 satijnen bloemblaadjes en wordt het zwarte fluwelen hart met een krans van donkere meeldraden zichtbaar. Er zijn zowel enkelbloemige als dubbelbloemige soorten. Plant de bolletjes, na een nacht te hebben geweekt, 6-7cm diep, 12-15cm van elkaar. De hoogte varieert tussen de 30-50cm. De bloeiperiode is van mei – oktober.

De Anomatheca wordt ook wel schijnfreesia genoemd. Het is een stervormige bloem met kersenrode vlekjes. Van oorsprong komt dit bolgewas uit Zuid-Afrika en wordt ca. 25cm hoog. Ze sterft bovengronds af in de winter en heeft het jaar daarop nakomelingen vanuit uitgezaaid zaad. De Schijnfreesia groeit op moeilijke, droge plaatsen met arme grond.

De Anredera, ook wel Madeira wijnstok, komt uit Zuid-Amerika. Het is een snelgroeiende klimplant met sierlijke hartvormige bladeren. Tijdens de bloei vormen zich lange trossen met geurende witte bloemen. De plant verspreid zich middels de knollen, welke makkelijk los te maken zijn. De bladeren kunnen als postelein gebruikt worden voor consumptie, de knollen in het najaar ook. De bloeiperiode is va juli – oktober.

De Aquilegia of Akelei is een prachtiger borderplant met sierlijk gevormde blauwpaarse bloemen die op steeltjes boven de plant uitsteken. Ze bloeit vroeg in het voorjaar, mei – juni en wordt zo’n 60cm hoog. Na de bloei verschijnen decoratieve zaadhoofden. De zaailingen bloeien soms in andere kleuren, van roze tot purper en wit. De Akelei staat het liefst in halfschaduw in een vochthoudende, voedselrijke grond.

Van dit kruidachtige soort zijn bijna 200 soorten bekend. De vorm van de bloem doet denken aan een cobra, vandaar de andere naam ‘Cobralelie’. Een andere benaming is ‘Jan op de preekstoel’, vanwege de gelijkenis met een ouderwetse preekstoel. In het voorjaar komen drie- of meertallige, deels meerkleurige bladeren tevoorschijn. De bloemen bestaan uit een spadix (de kolf en de echte bloem met het vruchtlichaam) en de spathe (de karakteristieke kelk die uitloopt in dakje boven de kolf). Plant de Arisaema in humusrijke, licht vochtig en goed waterdoorlatende grond. Plant de knollen minimaal 20 cm diep, wat beschermt tegen de kou, 25 cm uit elkaar.

De Arum, ook wel Aronskelk, bestaat uit een bloeikolf (spadix) die omgeven wordt door een schutblad (spathe). Deze is wit, geel, bruin of purper. De vrucht bestaat uit een tros met helder oranje of rode bessen. De bloemen ruiken onaangenaam en alle delen van de plant zijn giftig. Plant de knollen in het najaar (september-november) op vochtige, goed doorlatende grond op een schaduwrijke plek. Plant de knollen 10-12 cm diep, 10 cm uit elkaar.

Deze plant, de Zijdeplant, komt oorspronkelijk uit Amerika en groeit min of meer struikvormig. De Zijdeplant gedijt goed op droog, goed doorlatende grond. In de herfst sterven de planten bovengronds af. Zaai in maart, dan zal ze het eerste jaar al bloeien in juli – september. De plant is niet winterhard, dus dient afgedekt te worden in de winter. De volwassen plantgrootte is 50cm.

De Astilbe of Pluimspirea is een vaste plant die bloeit in de zomer. In juni – augustus produceert de Astilbe bloempluimen in het rood, roze, lila en wit. Ze verliest in het najaar zijn groen blad. Nieuwe bladeren verschijnen weer in het voorjaar. De bloemen kunnen tegen wat zon, maar niet tegen langdurige felle zon. De pruimen en het blad zullen dan mogelijk sneller bruin worden. De hoogte verschilt per soort en varieert tussen de 30 en 80cm.

Dit laagblijvende bolgewas heeft opvallende, op Freesia lijkende bloemen in trechtervorm. De bollen produceren 7-10 bloemen per steel. Tijdens de bloei, van juni – augustus, verspreiden de sierlijke, stervormige bloemen een zachte geur. Plant de bollen in maart t/m mei op een zonnige plek in de tuin. Plant ze circa 5 cm diep met 5 cm tussen de bollen. Geef de bollen na het planten direct water, zodat de bollen geactiveerd worden. De hoogte is 20-30 cm. In de winter dient de plant afgedekt te worden, aangezien deze matig winterhard is.

De knolbegonia komt in vele verschillende kleuren en vormen voor, als resultaat van vele kruisingen. Uit harige knollen groeien zachte, vlezige scheuten en bloemen die de hele zomer bloeien. Pot de knollen in april binnenshuis op een warme, lichte plek om voor te trekken. Wanneer ze enkele centimeter hoog zijn, kun je ze overpotten en de temperatuur verlagen om ze af te harden. Hierdoor bloeien ze eerder. Half mei kunnen de knollen buiten in de grond met de holle kant naar boven. Haal tijdens de groei alle knoppen weg tot er minstens 3 bladeren aan de stelen zitten. De bloeiperiode is van juni – oktober.

Bessera is een redelijk onbekend knolgewas uit Mexico. Ze heeft zeer mooie rood met geel gekleurde, sierlijk afhangende bloemen. Ze staan in een krans gebundeld bovenaan de stengel. Het blad oogt grasachtig en is blauwgroen van kleur. In Nederland wordt de plant ook wel ‘Koraaldruppel’ genoemd. De knol is niet volledig winterhard, maar u kunt de knollen in het najaar uit de grond halen, vorstvrij bewaren en in het volgende jaar opnieuw planten. Ze gedijt het beste op goed gedraineerde grond op een warm, zonnig plekje. Plant de knollen in het voorjaar ongeveer 5 cm diep. De bloei vindt plaats in Augustus, September.

De meer populaire naam is ‘Aardorchidee’. In tegenstelling tot de meeste orchideeën, groeit deze soort in de bodem in plaats van op bomen. Het geslacht bestaat uit 5 soorten, maar alleen de Bletilla Striata is geschikt voor ons klimaat. De bloei ontstaat aan het uiteinde van de stengel en heeft tot 14 stervormige, knikkende bloemen. Plant de Aardorchidee in het voorjaar op een beschutte plek in volle zon of halfschaduw. Ze mag niet te droog staan, maar let er ook op dat ze niet te nat worden, dan kunnen ze gaan rotten. Plant de knol 5 cm diep met een plantafstand van 15 cm. De plant zal ongeveer 40-60 cm hoog worden.

Dit bolgewas komt van oorsprong uit de warme streken in Amerika, speciaal uit Californie. Dit betekent dat de bollen in een strenge winter beschermd moeten worden met een laagje bladeren of compost. Bovendien is een goede drainage van essentieel belang. Wanneer de bloem goed beschermd wordt is zelfs verwildering mogelijk.

De Caladium, ook wel Engelenvleugels of Olifantsoren is een exclusieve en kleurrijke kamerplant met prachtige bladeren. Ze hebben bijzondere patronen in prachtige tinten en zijn mooi gekleurd. Plant de knol in het voorjaar enkele centimeters onder de grond, niet in direct zonlicht. Aangezien het een tropische plant is, is een hoge luchtvochtigheid belangrijk om bruine randen te voorkomen. Besproei regelmatig een lichte nevel over de plant. Caladiums doen aan een winterslaapje. Houdt er daarom rekening mee dat hij in de herfst afsterft en in winterslaap gaat. Geef vanaf Oktober minder water en wacht met het verwijdere van het blad tot dit volledig dood is. Laat de Caladium niet onder de 13 graden staan.

De Calanthe is een winterharde en wintergroene tuinorchidee. Er zijn meer dan 200 soorten bekend van dit soort, waarvan de meesten in het verre Oosten groeien. In Japan wordt deze plant als heilig beschouwt. Er is een eindeloze variëteit in kleuren te krijgen, waarvan sommigen ook nog een aangename geur verspreiden. Van alle winterharde orchideeën, heeft de Calanthe de langste bloeiduur en is daarom het meest geschikt om in pot of op het terras te zetten. Daarnaast is de Calanthe de enige wintergroene tuinorchidee. Bij strenge vorst is het voldoende om een laagje oude bladeren of compost aan te brengen. De plant wordt 30-60 cm hoog.

De Calochortus, ook wel de Vlindertulp, is familie van de Liliaceae en kent zo’n 75 soorten. Oorspronkelijk komt ze uit Noord-Amerika, Mexico en het zuiden van Guatemala. Een bol geeft 5 tot 10 bloemen die allemaal na elkaar bloeien. Hierdoor duurt de bloei 4-6 weken. Elke bloem bestaat uit 3 smalle kelkblaadjes en 3 ronde bloemblaadjes. Plant de vol niet te vroeg in de herfst en op een goed doorlatende grond op een zonnige, doch beschutte plek. Ze is niet winterhard, dus bewaar de pot droog en warm tot het volgende voorjaar.

Canna, ook wel de Bloemriet, komt oorspronkelijk uit het Midden en Zuiden van Amerika, maar komt steeds vaker in Zuid-Europese regio’s voor waar ze de winter kan overleven. De steel komt vanuit de knolachtige wortelstok waar al opgerold blad ontwikkeld boven de grond. Er groeien grote, brede bladeren waar vervolgens knoppen waar meestal twee bloemen naast elkaar tot bloei komen. Plant de Canna niet te diep in de tweede helft van mei op een beschutte, zonnige plaats in niet te vaste grond. Ze is niet winterhard, maar kan wel overwinteren op droge plaatsen in de tuin met goede bescherming tegen de vorst.

Dit familielid van de Liliaceae, ook wel de Reuzenlelie genoemd, is een spectaculaire telg van de lelie-familie die voorkomt van Noord-India tot Japan. Het duurt lang voordat de bloemen gaan bloeien. De eerste jaren laat ze alleen bladeren zien. Onder goede omstandigheden groeit de stengel tot wel 4 meter hoog met 5 tot 20 grote bloemen. Koop in het voorjaar stevige, gezonde, gelijkmatige bollen. Koop nooit zachte, doorweekte, bedorven of droog uitziende bollen. Let ook op uitlopers, een klein puntje is geen bezwaar. Plant haar aan het eind van het voorjaar op een van wind beschutte plek in de zon/half schaduw.

De Chasmanthe wordt ook wel Cobra lelie genoemd en is inheems in Zuid-Afrika. De prachtige buisvormige bloemen lijken op die van de Crocosmia. De bloemen zitten in dubbele rijen langs de stengels en ze heeft een smal, openstaand blad. Koop bij dit soort altijd in het voorjaar stevige, gezonde en grote knollen. Pas erop dat je nooit zachte, beschimmelde, verschrompelde of uitlopende knollen koopt. Plant de knollen in de volle zon/half schaduw direct na aanschaf in maart voor een bloeitijden van april tot september, afhankelijk van het soort. Geef haar regelmatig water, ze mag niet uitdrogen.

De Chlidanthus bestaat uit sterk geurende, trompetvormige bloemen met een doorsnede van ongeveer 5 centimeter. De oorsprong van dit bolgewas ligt in Peru. De hoogte is 30 tot 70 centimeter. Het bolgewas is niet winterhard, dus moet overwinteren in een vorstvrije ruimte.

In Nederland wordt de Colocasia ook wel Taro en Olifantsoor genoemd. Het is een mooie kamerplant die vooral opvalt door haar grote bladeren. De bladeren ontspringen vanuit een centraal punt in de grond. Over het algemeen zitten er drie bladeren tegelijk aan de plant, wat bijdraagt aan het decoratieve, minimalistische uiterlijk. Wel heeft ze de neiging om pollen te vormen die rond de moederplant opduiken.

-  ‘Mojito‘®

Ook wel het ‘Lelietje van Dalen’ of ‘Meiklokje’ komt voor in het grootste deel van Europa, de Kaukasus en West-Siberië. Er zijn slechts 3 soorten Convallaria. De bloem is tweeslachtig en heeft lange, dunne, kruipende, zich vertakkende wortelstokken met uitlopers, waardoor ze kan gaan woekeren. Ze kan bij -5 graden bewaard worden, waardoor tevens de ontwikkeling geremd wordt. Ze is het hele jaar verkrijgbaar als snijbloem. Buiten moet ze in september/oktober geplant worden in halfschaduw/schaduw, maar een zonnigere plek is ook prima zolang ze niet uitdroogt. De bloei komt vaak pas na 2 tot 3 jaar.

Cosmos, familie van de Asteraceae, heeft een mooie lichtroze kleur en bloeit van juli tot en met september. De volwassen hoogte is ongeveer 100 centimeter. Ze kan tegen een temperatuur van 5 graden en de plantafstand is 45cm, dus 3-5 stuks per m2. Van oorsprong is Cosmos een weideplant, en daarom is ze zeer geschikt voor zwaardere bodemtypen.

De populaire naam van de Crinum is de Haaklelie. Ze kent ongeveer 120 soorten uit Amerika, Afrika, Zuid-Azië en Australië. Er zijn twee soorten, namelijk de altijd groene soorten die meestal lange bollen met symmetrische, stervormige bloemen en de bladverliezende Crinum die meestal ronde bollen heeft met belvormige, onregelmatige bloemen. Plant de bollen vanaf half april in relatief zware grond op een beschutte, zonnige plaats. Plaats ze voor ¾ onder de grond en dek in de winter af met een dikke laag bladeren. Na enkele jaren beginnen ook de zijbollen te bloeien. Alles aan de plant is giftig.

Crocosmia, ook wel Oranjebloem genoemd, komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en was vroeger bekend onder de naam Montbretia. Er zijn 9 soorten en honderden cultivars bekend. Plant de bollen in maart/april op een plek met ochtendzon tot halfschaduw en humusrijke, goed doorlatende grond. Ze is winterhard, maar wanneer de grond erg vochtig is, is het beter om de knollen in het najaar te rooien en op een koele, droge plaats bewaren.

-  ‘George Davison‘

Curcuma speelt een belangrijke rol in de Oud-Indiase geneeskunde en kruidenleer. Eerst werd de knol gebruikt voor het kleuren van kleding, later voor smaak en de geneeskrachtige en reinigende werking voor het lichaam. Curcuma is alleen geschikt om in een pot te planten, aangezien ze niet winterhard is. Boven de 15 graden kan ze in pot naar buiten op een zonnige plek. Geef twee keer per week water, maar laat de grond wel droog worden tussentijds.

Er zijn 18 erkende soorten tuincyclamen bekend. De knollen bevatten saponienen, welke in hoge concentraties giftig zijn voor de mens. Deze stoffen zijn niet giftig voor zwijnen, de reden waarom de cyclaam in de middeleeuwen ook wel varkensbrood genoemd werd. Ze heeft knikkende, geurende bloemen en bloeit van augustus – januari en van december - mei. Plant de platte knol in de halfschaduw, net onder het oppervlak en een beertje schuin zodat het water eraf kan lopen. Leg ze voor het planten een paar uur in een bak water, zodat ze sneller wortelen.

Deze nationale bloem van Mexico komt in zo’n 37 soorten voor en meer dan 62.000 verschillende gecultiveerde soorten in alle kleuren, vormen en maten. Plant de Dahlia’s in mei, na IJsheiligen, wanneer de kans op vorst voorbij is op een zonnige plek. Te veel schaduw verminderd de bloei. Plant haar niet te diep, ze voelt graag de warmte van de zon. Wanneer er al een stuk stengel uit de knol komt, mag deze boven de grond uitsteken. Na de eerste vorst, wanneer het loof zwart is, knip je de bloemen tot 10-20 centimeter van de grond. Hierna moeten de knollen gerooid worden, laten drogen, het zand eraf kloppen en vervolgens opslaan in een kist met een laag zand of turf.

De Dicentra, ook wel ‘gebroken hartje’, is een vaste plant welke bloeit met hangende, hartvormige bloemen. De bladeren zijn varenachtig en in verhouding groot. Ze wordt ongeveer 40 cm hoog en trekt zich na de bloei terug in de grond. Ze bloeit van april t/m mei en kan tegen temperaturen van -25 graden. Plant haar op een plek in halfschaduw. Direct zonlicht op het blad kan voor problemen zorgen.

De Dichelostemma bloeit in een tros of scherm met bel of buisvormige bloemen. Plant haar in september/november op een zonnige plek in de tuin of pot. Geef na het planten genoeg water en tijdens droge perioden. In de lente, tijdens de groeiperiode, niet te veel water geven Verwijder de stengels en het blad wanneer deze geel zijn. In de winter dient de goed afgedekt te worden in verband met matig winterhardheid.

Deze vaste plant, welke ook wel ‘Engelenhengel’ genoemd wordt, komt uit de Lissenfamilie. Deze van oorsprong Zuid-Afrikaanse tuinplant heeft gebogen stengels met hangende, belvormige bloemen. Ze bloeit in juli en augustus, wordt zo’n 150 cm hoog en verdraagt temperaturen tot -5 graden. De plant staat graag op een zonnige plek en heeft in de winter bescherming nodig tegen overmatig regen en sneeuw. Let er in de zomer vooral op dat ze niet uitdroogt.

Dodecatheon of het twaalfgodenkruid komt van oorsprong uit Noord-Amerika. Ze groeit en bloeit daar op vochtige, stenige plaatsen op de prairie. De bloei vindt plaats in april en mei en de hoogte is doorgaans 40-50 cm. Ze staat graag op een zonnige of half beschaduwde plek in de border. Houdt er rekening mee dat ze een lege plek achterlaat na de bloei.

Van deze plant, ook wel de drakenwortel genoemd, zijn slechts 2 soorten erkend. De bloeiwijze is lang met een zwart gekleurde spadix, ingesloten in een groot dieppaars gekleurde spathe. Tijdens de bloei verspreidt ze 2 à 3 dagen een zeer onaangename geur welke aasvliegen en kevers aantrekt. Deze zorgen voor de bestuiving. Na de bloei in juni-juli gaat ze in rust en verschijnt er in de nazomer een tros met feloranje bessen. De eerste bloei komt na 2-3 jaar. Plant op een plek met zon of half schaduw en geef na het planten goed water met warm water. Ook tijdens het groeiseizoen vochtig houden met warm water.

De Eremurus, beter bekend als de Naald van Cleopatra, vormt in het voorjaar eerst een rozet van blauwgroen blad, waarna na de vorst (rond eind mei) de bloemtrossen verschijnen. De bloemen komen vooral in een groep mooi uit. Ze bloeit in de vorm van een aar van onder naar boven. Na de bloei ontstaat er vruchtvorming. De bloemen maken dan plaats voor kogelvormige groene vruchten. Plant haar tussen oktober en april niet te diep. De bloeitijd varieert per soort van juni tot augustus.

De Eucharis wordt in ons land ook wel de ‘Amazone Lelie’ genoemd en komt van oorsprong uit Midden-Amerika en het Noordwesten van Zuid-Amerika. Ze is groenblijvend en heeft lange stelen met elk 5-8 heerlijk geurende bloemen. Plant de bollen in mei op een warme plek, niet in de volle zon. De bovenkant van de bol moet gelijk zijn aan de bovenkant van de pot. Ze is niet winterhard, dus in oktober opgraven en droog bewaren.

Deze Ananasplant of Kuiflelie komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en kent zo’n 15 soorten. Plant de bollen in het voorjaar niet te diep en op een zonnige plaats met af en toe wat schaduw. Ook kan ze in een pot geplant worden. Deze kan dan vanaf mei/juni buiten worden neergezet op een zonnige plek. Geef de plant regelmatig water, de grote bladeren verdampen namelijk veel vocht. In een beschutte tuin kunnen de bollen overleven in de winter. Ze is winterhard tot -5 graden, maar dek ze dan wel af.

De Ferraria Crispa, ook wel de Zeesteriris, is een buitengewone plant. Deze plant wordt zo’n 30 cm lang en bloeit in de zomermaanden. De plant past prachtig in een siertuin, maar kweken in potten wordt ook aanbevolen. Deze plant is extreem bestand tegen ongunstige omstandigheden. Wel heeft hij voorkeur voor zonnige plaatsen. De bol is niet vorstbestendig en moet dus uitgegraven en opgeborgen worden tot de lente.

Deze van oorsprong Zuid-Afrikaanse plant wordt ook wel ‘Kaaps lelietje der dalen’ genoemd. Voordat je de knollen plant, dienen ze enkele dagen tot weken op hoge kamertemperatuur bewaard te worden. Zet ze vervolgens vanaf midden maart tot midden mei op een zonnige plek in de tuin, niet te droog en bij voorkeur in plantmanden, zodat ze makkelijk te rooien zijn voor de winter. Plant de knollen 5-8 cm diep, ongeveer 10 cm uit elkaar. De plant wordt zo’n 30-40 cm hoog.

Dit vorstgevoelige bolgewas wordt in Nederland ook wel de ‘Kaapse Hyacint’ of ‘Reuzen Zomerhyacint genoemd’. De honingbij is een liefhebber van deze plant. Ze heeft stevige bloemstelen met 20-30 heerlijk geurende hangende klokvormige bloemen, met op de achterkant een lichtgroene streep. Plant ze in het najaar op een zonnige plek. Ze bloeien dan in juli. Omdat de bollen vorstgevoelig zijn, dienen ze in de winter afgedekt te worden met een dikke laag bladeren of mulch. Ook kan je ervoor kiezen de bollen op te graven en vorstvrij te laten overwinteren. Wanneer je de bollen in april plant, bloeien ze in augustus of september.

Geranium wordt in het Nederlands ook wel ‘Ooievaarsbek’ genoemd. Deze plant moet niet verward worden met Pelargonium, welke in het Nederlands juist Geranium wordt genoemd. De Pelargonium is namelijk de eenjarige plant die voornamelijk in potten wordt geplant. De tuingeranium of ooievaarsbek is een vaste plant. Deze staat het liefst in de zon of halfschaduw. De plant vermeerderd makkelijk en is een goede bodembedekker, waardoor onkruid nauwelijks kans krijgt. De tuingeranium bloeit lang, van mei tot oktober.

De Gladiool is het grootste geslacht van de Iridaceae-familie met 292 erkende soorten. Ze bloeit in een ongekend aantal kleuren met klokvormige, brede of smalle bloemen en ik hoogtes van 20 cm tot 200 cm, geurend en niet geurend. De knollen moeten in april/mei geplant worden wanneer er geen vorst meer komt. Ze staat graag op een zonnige, warme en beschutte plek. De knollen kunnen niet tegen aanraking met stilstaand water en hebben veel voedingsstoffen nodig. Bij hoge soorten kun je de knollen ook het beste wat dieper planten zodat ze steviger staan.

De Globba is een siergember welke afkomstig is uit Thailand. Ze krijgt dichte clusters van groene bladscheuten, waaruit wit/geel gekleurde hangende bloeiwijzen groeien. Ze vertonen enige gelijkenis met orchidee-achtige planten. De plant wordt ongeveer 50-70 cm hoog met langwerpige groene bladeren. Ze staat graag in de volle zon tot half schaduw.
Aangeraden wordt om de plant in een pot te houden, zodat je ze makkelijk vorstvrij kunt opbergen en de siergember in winterrust kan komen.

De Gloriosa wordt ook wel de ‘prachtlelie’, ‘klimmende lelie’, ‘kruipende lelie’, ‘vlammende lelie’, ‘glorielelie’ of ‘erekroon’ genoemd. Het is de nationale bloem van Zimbabwe, is daar beschermd en wordt daar ‘vuurlelie’ genoemd. Omdat ze niet winterhard is, kan ze het beste in een pot worden geplant. Doe dit in mei in een ruime pot met de neus naar boven, bedekt met 5 cm grond. Het liefst een mengsel van compost, turf, gazonaarde en zand. Zet de pot vervolgens op een lichte, beschutte plek. De knollen moete voorzichtig geplant worden, omdat ze maar één groeiput hebben.

De Gloxinia komt in het wild voor in de tropische wouden van Brazilië en wordt in Europa voornamelijk als kamerplant gehouden. Ze is een vast knolgewas met een hoogte en breedte van circa 30 cm. Het is een stengel loze plant, waarbij de bladeren direct uit de knol groeien. Deze bladeren kunnen tot wel 25 cm groot worden, zijn ellipsvormig en voelen zacht/fluweelachtig. Ook de bloemen zijn groot . Ze heeft een warme plek zonder volle zon nodig.

De Gunnera Manicata, ook wel Mammoetblad of Reuzenrabarber, staat bekend om zijn gigantische bladeren. Ze bloeit van juni tot en met augustus met openstaande hoge, roze kolven van wel 40 tot 60 cm. Deze zitten verscholen onder de reusachtige bladeren. Ze is niet geschikt voor kleine tuinen, aangezien de diameter van de Gunnera makkelijk 4 meter kan bedragen. Ze staat graag op een vochtige, vaste bodem. De Gunnera is niet winterhard en moet daarom in het najaar bedekt worden met eigen blad of bijvoorbeeld een laag stro. Ook is ze bladverliezend.

Dit prachtige, subtiele plantje komt van oorsprong uit Noord-Azië. Ze wordt ook wel de vogelorchidee genoemd, vanwege het onderste bloemblad wat de vorm heeft van een vliegende vogel. De bloemen groeien per 2-10 aan 1 stengel. Zet de knollen bij het planten met de bovenzijde naar boven in normale potgrond en houdt haar vochtig. Wanneer de groei begint kan ze worden verpot naar een pot  met luchtige orchideeëngrond. Ze zijn geschikt als kamerplant, maar bij zeer warme dagen mogen ze ook naar buiten.

Habranthus robustus is inheems in Brazilië , Argentinië en Uruguay. De trechtervormige lilaroze bloemen bloeien tussen juni en september, na regen als er een drogere periode is geweest. In warme en zonnige zomers kan één bol meer dan eens een bloemstengel vormen.
Vormt grote diepgroene grasachtige bladeren. Laat het blad in het najaar op een natuurlijke wijze afsterven. Verlangt een goed doorlaatbare grond, normaal in de winter en lente tot vochtig in de zomer. Men kan de bollen ook in poten planten maar moeten dan in de winter naar binnen gebracht worden en droog bewaard worden. In het voorjaar weer water geven.

Deze siergember is verwant aan Canna-soorten. Ze vormen vleesachtige wortelstokken, vrij brede en lange bladeren en opvallende bloemen. Plant ze in de winter op een warme, zonnige plek in goed doorlatende, humusrijke grond. Dek ze vervolgens af met een flink winterdek, of pot de planten op e laat ze vorstvrij overwinteren op een lichte plaats. Probeer wintervocht te vermijden. Ze wordt circa 150 cm hoog en bloeit in juli-augustus.

De Helianthus, ook wel de vaste zonnebloem, staat vooral bekend als eenjarige snijbloem, maar er zijn gelukkig ook vele vaste soorten te krijgen. De bloemen van de vaste soorten Helianthus zijn niet zo groot als de eenjarige, maar er verschijnen wel een stuk meer bloemen. Vervolgens staan ze ook  nog mooi op een vaas. De vaste zonnebloem is een sterk groeiende, bossige en hoge plant die wel wat ruimte nodig heeft. Ze staat graag op een plek in de volle zon op een goede grond met voldoende voeding. Geef de plant jaarlijks in het voorjaar compost.

De Helleborus is een wintergroene plant die in de winter bloeit in vele kleuren. Zet haar ik vruchtbare grond en voeg eventueel wat kalk toe. Ze houdt van een plek in de halfschaduw. Wanneer je een helleborus gaat planten, maak dan een diep gat. De plant wortelt diep. Let erop dat het water kan weglopen, ze moet namelijk niet steeds nat staan. Kies meteen een goede plek uit in de tuin waar ze kan blijven staan, want ze houdt er niet van om verplaatst te worden. Verplanten kan wel, maar het kost de plant veel energie om hiervan te herstellen.

De Hemerocallis of Daglelie groeit, in tegenstelling tot een normale lelie, als een pol met grasachtige bladeren, waartussen veel stevige stelen opkomen met daaruit bloemen die hooguit een dag bloeien. Dit is echter niet erg, want de plant produceert zoveel bloemen dat ze in zijn totaliteit alsnog 4-6 weken in bloei staat. In de tuinarchitectuur is de daglelie veel interessanter, aangezien ze prachtig opvult en zonder bloei oogt als siergras. Ook wordt de daglelie aanzienlijk minder bedreigd door ziektes dan de gewone lelie. Het zijn sterke en makkelijke tuinplanten, die het op elke losse vruchtbare grond goed zullen doen. Graag staan e in de volle zon, maar lichte schaduw kunnen ze ook verdragen. De volledige bloei treedt op vanaf het derde jaar.

De Heuchera staat in Nederland beter bekend als het Purperklokje. Ze is een perfecte bladplant om tussen andere vaste planten te zetten en is een goede bodembedekker. De kleur van het blad kent kleuren van chocoladebruin, brons, purper, oranjegeel, roodpaars tot helder groen. Tussen juni en augustus produceert deze vaste plant bloempluimen waar kleine klokjesbloemen verschijnen. Ze groeit het beste in halfschaduw en in niet al te droge grond. Ze wordt ongeveer 60 cm hoog en is winterhard.

Hippeastrelia is de naam die gebruikt wordt voor het aanduiden van hybriden tussen Hippeastrum en Sprekelia. Ze gedijt het beste op een droge, goed doorlatende plek in de volle zon. Het zijn fantastische potplanten in koudere streken. Sommige van deze soorten groeiden oorspronkelijk in tropische en subtropische gebieden van Amerika. Sommigen in de rotsspleten in de savannes met verschillende droge en natte seizoenen, andere groeien in hoogplateaus die voornamelijk koel weer hebben. Ze bloeit van december tot eind juni en wordt ongeveer 60 cm hoog.

De sonatini is een nieuwe lijn van mini-Hippeastrum (amaryllis). Deze kenmerken zich door de meerdere trompetvormige bloemen. Ze zijn verkrijgbaar in de kleuren rood,rose en wit. De Sonatini is prima geschikt voor verwildering in de tuin. Is hij eenmaal goed aangeslagen ,dan is hij dan ook winterhard. Wel even goed afdekken tijdens vorst.

De hosta of hartlelie is van alle bladplanten misschien wel het meest geliefd. Er zijn soorten met groen blad, maar ook met blauwgroen of bont tweekleurig blad. De Hosta komt uit het Verre Oosten. De bossen waar ze oorspronkelijk vandaan komen zijn schaduwrijk en vochtig. Hosta’s bloeien enkele weken per jaar in de lente, maar voornamelijk in de zomer. Aan de stengels van de meeste soorten bloeien dan lichtlila of witte bloemen. De plant is winterhard.

Deze plant, die ook we de spinlelie wordt genoemd, is een plant met mooie bloemen waarvan de meeldraden aan de voet door een vlies zijn verbonden. Sommige soorten worden verkocht onder de naam Ismene, maar er bestaat ook een apart geslacht met deze zelfde naam. De knollen en in mindere mate de bladeren zijn giftig. Plant ze na half mei net onder de grond op een zonnige plek. Omdat ze matig winterhard is, moet ze wanneer ze in de volle grond staat in de winter worden afgedekt. Ze bloeit van juni – augustus en wordt ongeveer 80 cm hoog.

De Incarvillea of Tuingloxinia is een bladverliezende vaste plant met opengaande, rozetvormende bloemen. De bladeren zijn lang, midden groen, samengesteld en hebben grof gekartelde deelblaadjes. Ze bloeit van juni tot juli met prachtige, grote roze trompetvormige bloemen met een heerlijke geur. Ze staat graag in de volle zon of halfschaduw. De tuingloxinia is winterhard, droogtetolerant en verdraagt absoluut geen natte voeten. Ze wordt zo’n 50-70 cm hoog.

De Ixia komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Er zijn ongeveer 100 soorten bekend, veelal ontstaan uit kruisingen tussen de inheemse wilde soorten. Ze zijn te herkennen aan de smalle, zwaardvormige bladeren en het kleverige plantensap. Ook kenmerkend zijn de zeer dunne maar sterke plantstengels met soms wel twintig stervormige bloemen. Plant de Ixia vanaf april op een zonnige plek in goed doorlatende grond. De Ixia gedijt ook goed in potten. Houdt bij droogte de planten licht vochtig en verwijder regelmatig de stengels met uitgebloeide bloemen om de herbloei te bevorderen.

De kniphofia is een schitterende vuurpijl welke bloeit in juli en augustus. De bloem van de kniphofia wordt ongeveer 100-140 cm hoog, het grasachtige blad wordt niet hoger dan 50 cm. Ze staat graag op een zonnige plek en op een bodem die goed waterdoorlatend is. Tijdens het planten moeten de dikke wortels verticaal in het plantgat worden aangebracht, ondiep spreiden kan namelijk zorgen voor wortelrot en vervolgens het langzaam afsterven van de plant. In het voorjaar dien je het afgestorven blad te verwijderen, meestal kun je dit makkelijk los trekken. Na de bloei moeten de uitgebloeide bloemstelen verwijderd worden, zodat je voorkomt dat de plant onnodige energie verspeelt.

Oorspronkelijk komt de Liatris, ook wel Lampenpoetser, uit het oosten en zuiden van Noord-Amerika. De bloeit op hoge stengels met aan de toppen langlevende, aardvormige bloemen in verschillende kleuren. De bloemen gaan geleidelijk open van boven naar beneden. Plant haar in maart/april op een zonnige, lichte plek met goed doorlatende, voedselrijke grond. Ze bloeit van juli tot en met oktober en wordt zo’n 40-150 cm hoog.

Ligularia’s zijn meerjarige planten die brede pollen vormen met grote, stevige bladeren. Ze hebben gele of oranje composietenbloemen op sterke, donkere stelen. Zaai ze ter plekke vanaf juli-oktober, maar let er wel op dat je alleen stevig aanvoelende zaden zaait. Houdt de planten goed vochtig, vooral in warme perioden. Snij in oktober de stengels enkele centimeters boven de grond af en dek de planten af met bladeren. De bloeitijd is van ongeveer juli tot en met augustus.

Lilium
De Lelie kent zo’n 127 verschillende erkende soorten en duizenden hybriden. Ze komen in veel gebieden voor. De enige inheemse lelie in Nederland is de Roggelelie (lilium bulbiferum var croceum). De meeste lelies zijn giftig voor kleine dieren, met name voor katten. Plant de lelie snel na aankoop om uitdroging te voorkomen. Zet haar op een plek in de zon/half schaduw, maar zorg ervoor dat de wortelzone koel en licht vochtig is. De meest geschikte planttijd is afhankelijk per soort, dus ga dit na op de verpakking. Ze bloeit van juni tot en met augustus en wordt tot 2 meter hoog, afhankelijk van de soort.